|
Աշխարհում ամենից առաջ
Դու տուն ես,օջախ կրթության,
Ինձ համար քեզնով է միայն
Այս աշխարհն աշխարհ օրհնության:
Վարժարա'ն,դու թև մեր մտքի,
Դու անհուն քնքշանք մայրական,
Դու խորհուրդ հայրական խոսքի,
Դու նախնյաց պատմության քանքար
Եվ մտքի օրորոց ոսկի:
Քո գիրկն եմ եկել դպրոցից,
Ոչ իբրև հյուր կամ այցելու,
Եվ ոչ էլ էժան ու թեթև
Փառքի մի բեկոր հայցելու:
Եկել եմ,որ քո սրբազան
Գիտելիքները հպարտ ծածանեմ,
Եվ համայն աշխարհին պարզած`
Գիտության բարձրունքները տանեմ:
Եվ որքան հեռանամ քեզանից
Քո սանն եմ խոնարհ ու հլու,
Ի'մ «Ֆոտոն»,ի'մ հրաշք,ի'մ հոգի,
Դու ճամփիս վառ փարոս ջերմատու:
|
